- цодыге
- Г. нар. с треском, с потрескиванием (гореть). Кӹ ртни камака вӹкӹ пырсавлӓ вилӹт, машанет, ӹрӓш тӹнгӓлшӹ камака цодыге вел мыра. Н. Игнатьев. Будто горошины сыплются на железную печь, трещит (букв. с треском поёт) начинающая нагреваться печь. Васин тыл тӹрӹштӹ цодыге йылышы укшан поленӓ вӹкӹ анжен шӹнзӓ. И. Горный. Васин сидит у огня и смотрит на горящие с треском суковатые поленья. Ср. цудыге.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.